Imĵala Mondo

Ĉi tiu blogo estas mia, jes, mia, do mi decidos, kion ĉi tie videbliĝos, vi ne. Mi ankoraŭ ne scias, kion mi ĉi tien skribos aŭ afiŝos... ni devos reveni tien ĉi por ekscii!

Tuesday, January 31, 2006

La Princino, la Skarabo, kaj la Malica Giganto.

Iam sidis la bela princino, Flora o, sur la balkono de sia ĉieldomego (domego situanta ĉe la supro de ĉielskrapilo*) en la urbego. Ŝi rigardis ĉion en la reĝlando, kaj konstatis kiom bela ĝi estis. Ŝi tamen estis malfeliĉa, ĉar ŝi estis promesita kiel edzino al nobla kavaliro, kiu nomiĝis Egon o. Konsentite, li estis ege kuraĝa, belaspekta, kaj komplezema al ŝi, sed ŝi tute ne estis allogita de li, kaj certe ne estis enamiĝinta kun li. Ŝi disputintis kun ŝia patro, la reĝo de la lando, kaj dirintis al li ke edzinpromesoj estis tute elmodaj. Tio, kion ŝi ne dirintis al lia patro, estis, ke ŝi jam enamiĝintis, kaj eĉ kun alia ino, Frederike o, kiu estis bona sorĉistino. Ĉar ŝia patro konservativegis, kaj ankaŭ ĉar sorĉismo estis kontraŭleĝa en la tuta lando, ilia amo devis resti sekreta. Ŝi devontis edziniĝi kun Egon o. Spite al siaj zorgoj, ŝi malrapide ekdormis sur sia seĝo kaj sonĝis pri sia amata Frederike o.
Dum ŝia dormo ŝteliris malica giganto al la ĉieldomego kaj ekkaptis la dormantan Flora on el la fenestro kaj forkuris, por fari agaĉojn kun ŝi. Unu el la gardistoj vidis tion kaj rapide kuris al la reĝo. "Via moŝto, Via moŝto, terura giganto ŝtelis vian doĉon (filinon*)".
Tuj venis Egon o, la estonta edzo de la princino.
"Egon," diris la reĝo, "vi devas savi mian doĉon! Post sukceso ni ĉiam estos dankemaj al vi."
"Enorde! Je tio mi kompreneble sukcesos!" diris Egon o, antaŭ kiam li saltis sur sian fidindan rajdĉevalon, iu Harley Davidson o, kaj forrajdis. Pro la kriegoj de la kaptita Flora o, Egon o trovis la kavernon de la giganto alte en la montaro. Li saltis de sur la Harley o kaj kuraĝe sturmis en la kavernon kun lia samurajglavo altigita, unu de de tiuj, kiuj li ŝatis kolekti.
"Ne timu, mia amata!" li ekkriis al Flora o, antaŭ kiam la giganto platigis unue lin kaj poste lia motorbiciklon per unu el siaj piedegoj.
Kompreneble, Flora o plu timis, kiam la giganto ekridis.
Ĉar Egon o neniam revenis, la reĝo promesis al iu, kiu povis savi ŝin, sian doĉon kiel edzinon. Esperozaj (esperplenaj*) viroj de la tuta lando enviciĝis por ŝanco gajni la belan Princinon, Flora on, kiel edzinon.
Viro post viro penis savi Flora on, kaj viro post viro iĝis de la malica giganto distretita, disfrakasita, disŝirita, manĝita aŭ ĝismorte torturita. La reĝo preskaŭ perdintis lian tutan esperon. Sed tiam subite ekkriis al la reĝo eta voĉo. "Via moŝto, mi kredas ke mi povas savi Vian doĉon de la giganto, tamen la reĝo povis vidi nenion. "Kie vi do estas?" demandis la reĝo, "Ĉu vi nevideblas?"
"Ne, Via moŝto," diris la voĉeto, "Via moŝto rigardu ĵus suben ĉi tien." Kaj tie sur la planko sidis eta, nigra skarabeto. La reĝo mirigatis.
"Vi estas skarabo! Eĉ mi povus tiom facile diskrakigi vin sur la planko. Pro kio vi pensas ke vi povus venki giganton? Sen eĉ scii, li povus platigi vin."
"Via moŝto donu al mi nuran ŝancon. Vi promesis, ke iu ajn, kiu savos vian doĉon de la giganto, rajtas havi ŝin kiel edzinon."
"Tio ĝustas!" diris la reĝo, "Vi ja estas nura skarabeto, sed se vi tamen savos ŝin, mi estos al vi ĉiam dankema, kaj mi kompreneble lasos vin edziĝi kun ŝi.
"La reĝo iris kun la skarabo por memvidi la eblan miraklon, kaj li kaŝis sin malantaŭ ŝtono en la kaverno de la giganto.
La skarabo kaj la reĝo tamen ne povis vidi la princeson. La skarabo flugis en la orelon de la giganto kaj demandis per la plej forta voĉo, kiu eblas por skarabeto, "Kie estas la princino?"
La giganto ne sciis, kie estis tie, tamen li temis neniun, ĉu videblan, ĉu nevideblan, do li simple diris 'Manĝis ŝin, bongustis, antaŭ kiam lia ekridis.
La skarabeto kolerigiĝis kaj flugis en la nazon de la giganto. La giganto enspiris, kaj poste venis unu el la plej grandaj ternoj de tuta tempo. La terno ĵetis Flora on el la buŝo de la giganto, kaj poste la kapo de la giganto koliziis kun la muro de la kaverno, kaj li mortis pro tio.
"Dankon, eta skarabo," diris la reĝo, sed la skarabo jam tranformiĝintis kiel bela ino. Tiu estis Frederike o, la bona sorĉistino kaj amatino de Flora o.
"Tio ja estas surprizo, tamen, ĉar mi estas viro kiu ĉiam plenumas siajn promesojn, vi edziniĝos unu kun la alia, se vi tion volas.
"Ni volas" ili ambaŭ diris, kaj la reĝon ŝanĝis la leĝaron, por ke samseksaj paroj rajtis edziĝi. Flora o kaj Frederika o estis la unua paro, kiuj edzinigis laŭ la nova leĝo. Kaj li feliĉe vivis ĝis la morto.

Fino.

3 Comments:

Blogger RoSo said...

Salaton, kara amiko Imĵalo! Mi tre ŝatas vian taglibron, malgraŭ ke kelkaj neFundamentaj vortoj de vi preskaŭ min malsanigas!! Ĥaĥaĥaĥa!
Tiu rankonto plaĉis al mi. Ankaŭ en mia lando Frederika kaj Flora povus edziniĝi laŭleĝe, kvankam la atingo de la nova leĝo ne estis tiel poezie bela! :-)

Do, ĝis!

7:50 AM  
Blogger Karesema said...

Kara samideano,
Tre interesa blogo kaj rakonto.
Mi kopiis ĝin menciinte la fonton en mia paĝo de Ipernity.
Gratulon!
Karesema, verdkore!

4:54 PM  
Blogger 謝明博馬陰人放購ˇ屁ㄉ人不董識貨ㄉ人精打細算ㄉ人霖宏百里緒恩駛溟含凾信攔醬油邱科信彰柏宏與簽纏t06單耳耽溺娟謝政道QKPb戲曲學院部大汐布袋戲model mode台北不婚獨子女 臺獨 said...

阿彌陀佛 無相佈施


不要吃五辛(葷菜,在古代宗教指的是一些食用後會影響性情、慾望的植
物,主要有五種葷菜,合稱五葷,佛家與道家所指有異。

近代則訛稱含有動物性成分的餐飲食物為「葷菜」,事實上這在古代是稱
之為腥。所謂「葷腥」即這兩類的合稱。 葷菜
維基百科,自由的百科全書
(重定向自五辛) 佛家五葷

在佛家另稱為五辛,五種辛味之菜。根據《楞嚴經》記載,佛家五葷為大
蒜、小蒜、興渠、慈蔥、茖蔥;五葷生啖增恚,使人易怒;熟食發淫,令
人多慾。[1]

《本草備要》註解云:「慈蔥,冬蔥也;茖蔥,山蔥也;興渠,西域菜,云
即中國之荽。」

興渠另說為洋蔥。) 肉 蛋 奶?!











念楞嚴經 *∞窮盡相關 消去無關 證據 時效 念阿彌陀佛往生西方極樂世界











我想製造自己的行為反作用力
不婚 不生子女 生生世世不當老師








log 二0.3010 三0.47710.48 五0.6990 七0.8451 .85
root 二1.414 1.41 三1.732 1.73五 2.236 2.24七 2.646
=>十3.16 π∈Q' 一點八1.34

4:04 AM  

Post a Comment

<< Home